بررسی عدم تعادل‌های منطقه‌ای بازار کار در ایران*

این مقاله با استفاده از روش خود رگرسیون برداری (VAR) مکانیزم‌های تنظیم‌کننده بازار کار را برای 28 استان کشور و در فاصله زمانی 83 ـ 1375 مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد. در این بررسی اثر یک شوک ویژه منطقه‌ای بر مؤلفه‌های بازار کار آن منطقه (نرخ بیکاری، نرخ مشارکت) آزمایش شده است. همچنین نقش مهاجرت مانند یک کانال تنظیم‌کننده بازار کار منطقه‌ای استنتاج شده است. براساس یافته‌ها، اثر شوک‌های وارده به مولفه های بازار کار استانهای کشور و در نتیجه رخ دادن مهاجرت‌های بین استانی، منجر به تعدیل متغیرهای نرخ بیکاری و نرخ مشارکت با الگویی مشابه یکدیگر در بیشتر استانهای کشور شده است. باتوجه به طولانی بودن دوره تعدیل نوسانات مؤلفه‌های بازار کار پس از اعمال شوک می‌توان چنین نتیجه گرفت که مهاجرت و جابجایی نیروی کار بنا به دلایلی مانند بالا بودن هزینه‌های مهاجرت و گسترش نامناسب مراکز کاریابی و فقدان اطلاعات و نبود فرصت‌های شغلی کافی با سرعت بسیار کمی نسبت به سایر کشورها صورت می‌پذیرد. با این تفاسیر نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد سهم مهاجرت در تنظیم عدم تعادل‌های منطقه‌ای بازار کار (پس از اعمال یک شوک به طرف تقاضای نیروی کار) به ویژه در سالهای اولیه پس از شوک به مراتب بیش از نرخ بیکاری و نرخ مشارکت است.